Արեվելք - Արևելք լրատուական

295
08/04/2018

«Աթոռահարութիւն». Խաժակ Այնթէպլեան

Այս կիրակի քիչ մնաց «աթոռահար» ըլլայի...

Նորէն հարցը «Սինեմա»էն սկսաւ: Գիտէ՞ք չէ, ի տարբերութիւն մեր ազգային սրահներուն, սինեմայի սրահին առջեւի շարքը այնքան ալ յարգի չէ: Այստեղ արժէքաւորը ամենաետեւի շարքն է, անշուշտ գինն ալ աւելի բարձր է: Երէկ գիշեր սինեմայի տոմսավաճառուհին ամէն անգամուայ պէս, վարպետ առեւտրական ձեւանալով, փորձեց զիս համոզել թէ ես իրենց կարեւոր յաճախորդներէն մէկը ըլլալով պէտք է անպայման ետեւի շարքի VIP աթոռներէն մէկը փորձեմ: Ես ալ վարպետ յաճախորդ ձեւանալով պատասխանեցի, թէ փոխանակ իրենց VIP աթոռը փորձեմ, կը նախընտրեմ սովորական աթոռ մը առնել ու ամիսը մէկ երկու ֆիլմ աւելի դիտել:

Տոմսս առի, ներս մտայ ու գացի սովորական յաճախորդի իմ տեղս նստայ: Ֆիլմը սկսելու վրայ էր, բայց սրահը գրեթէ պարապ էր: Չորս կողմս նայեցայ, հազիւ հինգ վեց հոգի կար, իսկ կարեւոր յաճախորդներու համար նախատեսուած շարքը ընդհանրապէս մարդ չկար: Ճարպիկ յաճախորդի մը պէս կամացուկ մը տեղէս ելայ ու գացի ետեւի շարքին ճիշդ մէջտեղը բազմեցայ:

Հինգ վայրկեան չանցած մէկը ուսերս ցնցեց: Աթոռին իրաւատէրն էր: Շատ զայրացած էր: Ես խնդիր չստեղծելու համար արագ մը գահս զիջեցայ ու երկու աթոռ դէպի ձախ փոխադրուեցայ: Կարեւոր անձնաւորութիւնը սակայն, փոխանակ հանդարտի, դուրսէն օգնութիւն կանչեց ու զիս VIP-ի սահմաններէն դուրս նետեց...

Վիրաւորուած յաճախորդի մը պէս սրահէն դուրս ելայ ու գացի մօտակայ սրճարան մը մտայ... Անմիջապէս մատուցողը քովս վազեց ու «բոլոր աթոռները պատուիրուած են» յայտարարեց :

-Սակայն, եթէ շատ կը փափաքիք, կարեւոր անձնաւորութիւններու համար նախատեսուած VIP անկիւն մը ունինք:

-Ճանըմ, սուրճ մը, սիկարէթ մը պիտի ծխեմ, սովորական աթոռ մը կ՚ուզեմ:

-Սովորական աթոռներ չունինք, դուրս ելիր հոսկէ նախքան ոստիկան կանչեմ...

Զայրացած տուն վերադարձայ ու առանց շուրջս նայելու ջղայնութիւնս կնիկիս գլխուն պարպեցի՝

- Աթոռ մը բեր ինծի... սուրճ մը պատրաստէ , սիկարէթ մը տուր...

-Ճանըմ հանդարտիր... նախ շուրջդ նայիր, բարեւ մը ըսէ: Չե՞ս տեսներ , կարեւոր հիւրեր եկած են ու բոլոր աթոռները զբաղուած են:

«Թանսյոն»ս երկինք ելաւ, տաքութիւնս բարձրացաւ ...

-Ձեզի ալ ձեր աթոռներուն ալ... Վաղը պիտի երթամ , կաշիէ , սիրուն, հանգստաւէտ աթոռ մը գնեմ եւ ուր որ երթամ հետս պտըտցնեմ :

Սիրտս պարպելով ննջարան գացի, անկողին մտայ ու վերմակը գլխուս քաշեցի:

Հազիւ աչքս քուն անցած էր, մէկը անկողինս ցնցեց: Աչքերս բացի , շատ ծանօթ մէկն էր, ուսերուն վրայ աթոռ մը դրած քովս կայնած էր: Կարեւոր անձնաւորութիւն մը կ'երեւէր, բայց չկրցայ գիտնալ թէ շիտակ ով էր... Կամ նախագահ էր, կամ վարչապետ էր... կամ ալ երեսփոխանական թեկնածուներէն մէկն էր... տխուր կ'երեւէր , լալով կը խօսէր ... եկած էր ինձմէ օգնութիւն կ'ուզէր ...

- Ծանր հիւանդ եմ , օգնեցէք ինծի : Սա աթոռը պիտի խենթացնէ ինծի ... Արդէն ուր որ երթամ հետս կը պտըտի : Ամէն մարդ զզուելով կը նայի ինծի ...

Երկար զննեցի... Շա՜տ ծանօթ մէկն էր , բայց չկրցայ գիտնալ թէ ճիշդ ով էր ... Յանկարծ նկատեցի որ դիմագիծ չունի ... Գլուխ ալ չունի... Ուրեմն ազգին վերերէն եկած կ'երեւի: Սարսափով դիտեցի գլխուն փոխարէն ուսերուն վրայ դրուած աթոռը , վախէս երեք անգամ խաչակնքեցի եւ զայն ղրկեցի գրողին ծոցը ...

Անկողինէս դուրս ցատկեցի , հայելիին առջեւ վազեցի ու հանգստացած շունչ մը արի..

Ձեր կարծիքով ո՞ր մէկն է լաւը... կաշիէ , սիրուն ու հանգստաւէտ աթոռ ունենալ վերջն ալ աթոռահարութենէ տառապի՞լ, թէ՞ ուսերուն վրայ յստակ դիմագիծերով գլուխ ունենալ ու հանգիստ ապրիլ...

Առնչվող լուրեր

22/02/2023

«Աթոռահարութիւն». Խաժակ Այնթէպլեան

Ամենաընթերցված

Լուրեր