Արեվելք - Արևելք լրատուական

356
17/06/2018

«Առիթը չփախցուցի Առնօս մեր հերոսներուն հետ լուսանկարելու» Մարալ Զաքարեան

Հիւսիսային պողոտայէն Աբովեան փողոցին ուղղութեամբ կ՛ընթանայինք, Առնօն ալ քովէս իր սքութըրը կը քշէր: Չես գիտեր ինչու, յանկարծ որոշեց արագ սուրալ ու ակնթարթի մէջ ամբոխին խառնուելով անհետացաւ:

Աւելի քան քառորդ ժամ, չորս հոգիով պողոտան ի վեր, պողոտան ի վար անյոյս վազվզելէ ետք մօտեցայ քիչ մը անդին, մեքենային մէջ նստած ճանապարհային ոստիկանութեան աշխատակիցին, ու ամչկոտ, քիչ մըն ալ յանցաւոր մամայի ձայնով ըսի.
- Ներեցէ՛ք, կ՛օգնէ՞ք երեխուս գտնեմ:
Առանց պատասխանելու շատ արագ հեռախօսային կապ հաստատեց մէկուն հետ, որ հաւանաբար մօտակայքը գտնուող իր գործընկերներէն մին ըլլալու էր, յետոյ մօտեցաւ ուրիշ ոստիկան մը ու արագ-արագ Առնոյին մասին տեղեկութիւններ սկսաւ հաւաքել եւ փոխանցել հեռախօսի միւս կողմը գտնուող անձին, այնուհետեւ ինծի դիմելով ըսաւ.
- Չխառնուէ՛ք, գտել են, հիմա Թոյոթայով կը մօտենան:
Վայրկեաններ չանցած Առնօն նշուած Թոյոթայով, արցունքոտ աչուկներով հասաւ մեր մօտ:
- Յանկարծ չբարկանա՛ք, շատ դուխով տղայ է,- եղաւ մեքենայէն իջնող ոստիկանին առաջին խօսքը:
Առիթը չփախցուցի Առնօս մեր հերոսներուն հետ լուսանկարելու եւ յուզախառն պահն անմահացնելու:
Շնորհակալութեան ոչ մէկ խօսք կրնայ բաւարար ըլլալ վայրկեաններու մէջ մօր դժբախտութիւնը բերկրանքի վերափոխող այս հերոսներուն համար:
Անչափ շնորհակալ եմ նաեւ այն անծանօթ անցորդին, որ լացող երեխայ տեսնելով զինք յանձնած է ոստիկաններուն:
Եւ ինչպէս կ՛ըսեն. «Չկայ չարիք, առանց բարիքի», Առնօն այս առթիւ հնարաւորութիւն ունեցաւ «ոստիկանի օթօ» նստելու իր տարիներու երազն իրականացնելու: