Արաբները ցաւակցութեան եւ մխիթարութեան խօսք մը ունին որ հայերէնով եթէ թարգմանենք այսպէս կը հասկցուի ՝
«Մնացածը (կեանքին) քեզի)»:
Այսինքն ինչ որ մահացողին կեանքին մէջ մնացած էր անկատար և երազ և ծրագիր և փափաքներ ,թող որ քու կեանքիդ մէջ լրանայ ,ամբողջանայ:
Հետևաբար Վեր. Աբարթեանին կեանքին մէջ անկատար բաժինները իր Փեսան կը լրացնէ ներկայիս.
Յիշատակը օրհնեալ ըլլայ . եւ Վեր. Յարութիւն Սելիմեանին կեանքը օրհնուի: