Տօքթ. Նորայր Մանճեան կը գրէ ՝
Գնդակ որոտաց,քառասուն չորս օր,
Չքնաղ Արցախը ,արեամբ ներկուեցաւ:
Որդիք քաջազուն ,քաջաբար զարկին,
Հայ հողի սիրոյն նահատակուեցին:
Ոսոխը անգութ,մարտի ընթացքին,
Քաջարի տղաք,մեզ պաշտպանեցին:
Կրակ կրակով ,մէկը հարիւրով,
Հերոսապատման, վէպը գրեցին:
Զինուորներն արի,կռուեցան քաջ քաջ,
Հերոսներ դարձան,մարմնացան մեր մէջ:
Նահատակը մեր ,Յիսուս Քրիստոս,
Երկրի երկնքի ,աստղ է լուսաւոր :
Ճակատամարտը,լոկ ընդհատուեցաւ,
Պատերազմ դեռ կայ,Աստուածը վկայ:
Հայոց աշխարհի ,արեւը պայծառ,
Անմար կը ծագի,ուժ կը պարգեւի: