image

Փաշինեանի համար մեծ փորձագար. «Փրկել Ամուլսարը»

Փաշինեանի  համար մեծ  փորձագար. «Փրկել Ամուլսարը»

 Աշխարհը  պիտի «սառի՞»  Ամուլսարի  հարցով։ Հայաստան երկիրը  եւ  Հայաստան  աշխարհի մեծ երազը  պիտի մարի՞, եթէ    վաղը- միւս օր    Ամուլսարի    հանքը    շահագործման սկսի։ 

 Հաւանաբար  ոչ,  ու շատ հաւանական է,  որ Ամուլսարի       մէջ տեղի ունենալի   բնապահպանական  «մեծ  գրոհ»ը  տակաւին երկար  ժամանակով   իր ուսերուն, որպէս բեռ  ու աւելի ուշ, որպէս վէրք    տանի   այս  Հայաստանը, սակայն  այդ չի նշանակեր,  որ  իր մարմնի  տարբեր հատուածներուն վրայ   նման  վէրքերով  ծանրաբեռնուած մեր երկիրը օր մը  չաղաղակէ ...

 

 Խնդիրն  այն է,  որ մեզմէ  շատ շատերը,  տակաւին չեն գիտակցիր,  թէ  ինչպիսի  վտանգաւոր       արարք է  բնութեան հետ  «խաղալ»ը, բնութեան    «ձեռ տալ»ը,  բնութեան  բաղկացուցիչները   անհագիստ ընելը,  տակաւին  երկիրը  փորելն ու շարունակել  փորելը ...

 Օր մը  նոյն  այդ բնութիւնը  պիտի պոռթկայ  ու  մեր  բոլորին կողմէ  անոր հանդէպ եղող  անտարբերութիւնը  եւ  «թշնամութիւն»ը  «մեր երեսով  տայ»...

 

   Ու  այս բոլորի  կողքին, հարցը  մեր երեսին  «տալ»ը  չէ, հարցը  մեր   նորահաս  սերունդներուն   հանդէպ  անտարբեր ըլլալն  է,  եւ  վստահաբար անոնք  է, որ     պիտի կրեն  այսօր    երեւցող  եւ մեր կոկորդը  կրծող անտարբերութեան  «բարիքներ»ը։

 

 Կ՚ըսեն, որ պիւտճէ  պիտի փակեն, կ՚ըսեն, որ բանակին համար  գումար պիտի հայթայթեն  ու տակաւին կ՚ըսեն, որ     առանց հանքերու մեր հալը   աւելի  «բէրուշան»  պիտի   ըլլայ...

 

 Այս բոլորին մասին շատեր կը խօսին, առանց գործնական  քայլ մ՚առնելու, կամ մատը-մատին  զարնելու։

 

  Կայ խնդրին    կարեւոր մէկ այլ երեսակը, որուն համաձայն  ալ  այսօր   «ոտքի  ելած»  Ամուլսարի  հարցին տակ  կան  ինչ որ  քաղաքական «մութ ուժեր», որոնք   պիտի   փորձեն վնաս  տալ «Թաւշեայ յեղափոխութեան»  եւ այդ  յեղափոխութիւնը  առաջնորդող     վարչապետին,    որուն համար  ալ  այս     փուլը   կը համարուի տնտեսական առաջընթաց  ապահովելու հիմնարար  փուլ մը։

 

 Այս  բոլորը հաշուի առնելէ ետք,    յստակօրէն ընդգծելի կը դառնայ, որ    Ամուլսարի    հարցը   բարւոք լուծումը,  հետեւաբար  նաեւ      այդ  շրջաններու  ժողովուրդին     տեսակէտը  հաշուի  առնելու մօտեցումը «սրբութիւն սրբոց» է, մանաւանդ  որ   ինչպէս շատ-շատերը  կը  հաստատեն,  թէ  եթէ «Ջերմուկը իյնայ.. ամբողջ  Հայաստանը պիտի իյնայ...»

 

 

   Անշուշտ    խնդրի  լուծումը  պէտք է կատարուի հանգրուանային   քայլերով, առանց   երկիրը տնտեսական   մեծ  տոյժերու  ենթարկելու եւ   առկայ խնդրի լուծումը  ապահովելու  համար  յենելով համահայկական  ճիգերու    վրայ։

 

 Հոս է նաեւ քննութեան իրական   ժամը։ Արդեօ՞ք  Փաշինեան   պիտի    տայ   հարցի  ամբողջական   պատասխանը  եւ արդեօք   ան     գործի  պիտի դնէ  «նախ  ժողովուրդս, յետոյ   երկրին  պիւտճէն»  սկզբունքը։

 

 Կարիք կայ յիշեցնելու,  որ   առանց  ժողովուրդի, առանց  բնակչութեան   եւ անկէ  ետք  անապատացած  ու  վիրաւոր Հայաստանով,  մենք    մեր ձեռքերով  հողին  կրնանք  տալ  մեր  բոլորին համար  սրբութիւն-սրբոց     Հայաստանի մեծ  երազին։

 

 Հայաստանի վերականգնումը   կը սկսի, նաեւ  հանքարդիւնաբերութեան  վերջնական  դադրեցումով ...   Առանց որուն ալ ցանկացած իշխանութիւն  պիտի համարուի  կաղ եւ  ժողովուրդին  կամքին  դէմ  աշխատող  իշխանութիւն մը։

 Ո՜վ  ալ  ըլլայ  այդ  իշխանութիւնը  կարեւոր չէ,  կարեւորը  այս հայրենիքի  պահպանումն  ու զարգացումն է։