image

Գերմանիոյ հայոց թեմի առաջնորդը մատուցած է եպիսկոպոսական ուխտի իր Պատարագը

Գերմանիոյ հայոց թեմի առաջնորդը մատուցած է եպիսկոպոսական ուխտի իր Պատարագը

Մայիսի 19-ին` Սուրբ Խաչի երեւման տօնի օրը, Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Երկրորդ Ծայրագոյն Պատրիարք եւ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի օրհնութեամբ, Սուրբ Գայանէ վանքում եպիսկոպոսական ուխտի իր անդրանիկ Պատարագը մատուցեց մայիսի 12-ին եպիսկոպոսական ձեռնադրութեան ու օծման արժանացած Գերմանիայի Հայոց թեմի առաջնորդ Գերաշնորհ Տ. Սերովբէ եպիսկոպոս Իսախանեանը:

Սրբազան արարողութեան ընթացքում Սերովբէ Սրբազանը անդրադարձ կատարեց տօնի հաստատմանը եւ Տիրոջ սուրբ նշանի խորհրդին:

«Եթէ բառացի իմաստով այսօր խաչ ենք վերցնում մեր ուսերին, պէտք չէ մոռանանք, որ կայ նաեւ հոգեւոր խաչը, որ քրիստոնեայի համար առաջին հերթին իր քրիստոնէական հաւատքից բխող ճշմարտութիւնն է, որ մենք պէտք է առնենք մեր ուսերին եւ ապրենք ճիշտ ու ուղիղ, մեր կենսակերպը դարձնենք հայելին մեր քրիստոնէական հաւատքի՝ թէ՛ իբրեւ անհատ, թէ՛ իբրեւ հասարակութիւն», - նշեց Սրբազանն իր քարոզում` հաստատելով, թէ որեւէ մէկը չի կարող պնդել, թէ ինքը քրիստոնեայ է, սիրում է Աստծուն, սակայն չարութիւն և ատելութիւն է սերմանում, ճշմարտութեան ու արդարութեան վեհագոյն գաղափարները շահարկում:

«Տարուայ մէջ մեր Եկեղեցին խաչին չորս օրեր է նուիրել ու իր հաւատացեալներին, մանաւանդ այդ օրերին, ինչպէս օրինակ այսօր, երբ մենք նշում ենք Սուրբ Խաչի երեւման տօնը, հրաւիրում է ակնածանքով խոնարհուելու խաչի եւ Խաչեալի առջեւ եւ անդրադարձ կատարելու, թէ ի՛նչ է խաչը մեզ համար: Ունի՞ նա մեզ համար ինչ-որ նշանակութիւն, թէ՞ մի գեղեցիկ զարդ է եւ կամ առաւելագոյնը` անուանապէս մեր քրիստոնեայ կոչուելու արտաքին ցուցադրութեան միջոց: Եւ այս հարցի պատասխանը իւրաքանչիւրս պէտք է փնտրի իր համար: …Այդ պատասխանը պէտք է լինի ոչ թէ մեր շուրթերին, այլ այն թաքնուած է մեր սրտում եւ երեւում է մեր ապրած կեանքի ու կենսակերպի մէջ, մարդկանց նկատմամբ մեր ունեցած կեցուածքի ու վերաբերմունքի մէջ»,- ասաց պատարագիչ Սրբազանը:

Սերովբէ եպիսկոպոսն ընդգծեց, որ օրն իր համար նուիրական է, քանի որ մատուցում է եպիսկոպոսական ուխտի իր անդրանիկ Սուրբ Պատարագը: Այս առիթով նա իր սէրն ու հաւատարմութիւնը յայտնեց Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսին, ապա, դիմելով հոգեւորականաց դասին ու ներկայ հաւատաւոր ժողովրդին, խնդրեց մշտապես յիշել նաեւ իրեն իրենց աղօթքներում: